Szwedzki badacz, Henrik Örnebring, obecnie stypendysta  w Instytucie Reutersa na Uniwersytecie Oxfordzkim, w swoim raporcie nakreśla możliwości i ograniczenia, jakie stoją przed europejskim dziennikarstwem.Badacz twierdzi, że integracja szerokich mas odbiorców w pan-europejską publiczność z powodu tak dużych barier językowych jest niemożliwa. Jednakże zauważa, że są oznaki tworzenia się elitarnego dziennikarstwa europejskiego, szczególnie w Brukseli. Jest ono praktykowane przez takie media, jak: Financial Times, Euronews czy European Voice.

Örnebring zauważa również, że podział między Europą Wschodnią i Zachodnią istnieje także w badaniach nad dziennikarstwem. Według niego kraje Europy Wschodniej powinny zostać zintegrowane z istniejącymi modelami analizy porównawczej. Seria konferencji przewidzianych z okazji rocznicy upadku Żelaznej Kurtyny może odsłaniać dokładnie to, co  sugeruje szwedzki medioznawca.
Jednym słowem zachodni badacze komunikowania w dalszym ciągu ignorują Europę Wschodnią, podczas gdy ich wschodnioeuropejscy koledzy po fachu obwiniają zachodnich inwestorów za obniżenie poziomu dziennikarstwa w krajach przechodzących transformację.

Źródło: Henrik Örnebring, Comparative European Journalism: The State of Current Research