O ile relacje dotyczące Obamy w ostatnich sześciu tygodniach poprzedzających wybory były bardzo wyważone (analizując wypowiedzi pozytywne i negatywne), o tyle John McCain zgarnął trzy razy więcej negatywnych wypowiedzi.

Więcej o Sarze Palin

Tylko pod jednym względem McCain i Obama są teraz równi: pod względem ilości sprawozdań. Na początku w centrum zainteresowania był Obama, ale McCain zdołał go dogonić. Sarah Palin, o której na starcie kampanii przygotowano sporo pozytywnych relacji telewizyjnych, teraz sprawia wrażenie jakby całkowicie straciła swój urok. Ostatecznie media poświęciły jej trzy razy więcej uwagi niż innemu kandydatowi na vice-prezydenta, Joe Bidenowi.

Wystarczy rzut oka na preferencje elektoratu podczas tegorocznych wyborów, a już widać schematy. Są one zupełnie inne niż w mediach europejskich. Jeśli takie poparcie pojawiłoby się np. w niemieckim Financial Times Deutschland czy włoskiej Corriere della Sera byłoby to traktowane jako dziwny i niespotykany chwyt marketingowy. Tradycją jest bowiem fakt,  że amerykańskie dzienniki podpowiadają kogo poprzeć i jak wypełniony formularz wrzucić do urn.

Magazyn branżowy Editor & Publisher ogłosił, że szacunkowe poparcie dla Obamy tuż przed wyborami wyniosło 194 głosy, a dla McCaina tylko 82. Gazety opiniotwórcze takie jak New York Times i Washington Post wyraźnie poparły Obamę. Jednak podczas ostatniej kampanii wyborczej John Kerry miał nieznaczną przewagę w głosach „za” nad Georgem W. Bushem z wynikiem 213 do 205.

Podobno takie podpowiedzi nie mają jednak żadnego wpływu na sprawozdania przygotowywane przez gazety. Ścisły podział na suche informacje i komentarze to mit amerykańskiego dziennikarstwa.

Zniszczony mit

Fakty zdają się święte, a komentarze wolne. Ale to tylko pozory, które znikają podczas wnikliwszej obserwacji. Potwierdzili to niedawno Riccardi Puglisi z Free University w Brukseli i James Snyder z Massachusetts Institute of Technology z USA podczas międzynarodowych warsztatów ekonomistów (zajmujących się mediami), zorganizowanych przez Uniwersytet w Zurychu. Medioznawcy zbadali jak 200 amerykańskich gazet relacjonowało 35 politycznych skandali.

Uznanie/szacunek w gazetach lokalnych

Naukowcy odkryli wysoką zależność między poparciem wyborczym a relacjonowaniem skandali: gazety, które poparły kandydata demokratów, chętnej opisywały w dziale „wiadomości” skandal z udziałem ich republikańskiego oponenta, i odwrotnie.

Jeśli odnosiłoby się to do skandali lokalnych, gazety uwzględniłyby preferencje polityczne swoich czytelników w przygotowywanych relacjach. A zatem to czytelnicy określają polityczny ton gazet, a nie odwrotnie.